فروش سرور hp

فروش سرور hp


Rate this post

در این نوع از شبکه از یک سیستم خاص استفاده می شود که به آن SAN (STORAGE AREA NETWORK) گفته می شود. نام این سیستم بسیار مختصر است ولی کارش بسیار پیچیده است. زمانی که شرح دهیم به چه عنوان ما از سیستم SAN استفاده کرده ایم خواهید دید که با چه سیستم پیچیده و دقیقی روبرو هستیم.   

قبل از اینکه به طور کامل به شرح کارSAN  بپردازیم، وضعیت را شرح می دهیم تا با درک شرایط راحت تر و بهتر به کار SAN پی ببریم.

برای خرید کلیه تجهیزات دیتاسنتری HP اصلی و اورجینال با ما تماس بگیرید.

برای خرید سرور HP کلیک کنید.


    وظایف کارتهای شبکه

کارت های شبکه دارای وظایف گوناگونی هستند که برای فرستادن اطلاعات به شبکه و دریافت اطلاعات از آن حیاتی بشمار می روند. در اینجا وظایف یک کارت شبکه آورده شده است.

پسوله کردن داده ها: کارت شبکه و درایور آن مجموعا قبل از انتقال اطلاعات باید داده هایی را که توسط پروتکل لایه شبکه تولید شده است، در یک فریم کپسوله کنند. عمل دیگری که کارت شبکه در این زمینه انجام می دهد خواندن محتوای فریم های دریافت شده از شبکه و انتقال داده های آنها به پروتکل مناسب در لایه شبکه می باشد.     کد گذاری و کد گشایی سیگنال ها : کارت شبکه مسئول پیاده سازی روش کدگذاری لایه شبکه می باشد که در آن اطلاعات باینری تولید شده در لایه شبکه که حالا در فریم کپسوله شده است را به بارهای الکتریکی یعنی ولتاژهای الکتریکی، پالسهای نور یا هر نوع سیگنالی که رسانه شبکه استفاده می کند تبدیل می کند. از طرف دیگر کارت شبکه سیگنال های دریافتی از شبکه را برای پروتکل های لایه بالاتر به اطلاعات باینری تبدیل می کند.

    دریافت و انتقال اطلاعات :

مهمترین وظیفه کارت شبکه تولید و ارسال سیگنال های مناسب روی شبکه و دریافت سیگنال های موجود در شبکه میباشد. ماهیت سیگنال ها به رسانه شبکه و پروتکل لایه پیوند-داده بستگی دارد. در Lan های متداول امروزی، هریک از کامپیوترهای موجود درشبکه همه بسته های فرستاده شده روی شبکه را دریافت می کنند و سپس کارت شبکه آدرس مقصد لایه پیوند-داده هر یک از آنها را بررسی میکند تا بسته هایی که به مقصد آن کامپیوتر تولید شده اند را برای پردازش به لایه بعدی از پشته پروتکل منتقل کند، در غیر اینصورت بسته دور انداخته می شود.

بافر کردن داده ها: کارتهای شبکه هر زمان فقط یک فریم داده را روی شبکه می فرستند یا از آن دریافت می کنند، بنابراین در خود بافری دارند که تا زمان کامل و آماده شدن یک فریم برای پردازش، داده هایی که از طرف کامپیوتر یا شبکه در یافت می کنند را ذخیره کنند.

تبدیل سریال به موازی و برعکس: ارتباطات بین کامپیوتر و کارت شبکه بصورت موازی انجام می شود، مگر در کارتهای شبکه Usb که ارتباط با کامپیوتر در آنها بصورت سریال است. اما ارتباطات شبکه ای بصورت سریال انحام می شوند، بنابراین کارت شبکه مسئول تبدیل این دو نوع روش انتقال اطلاعات به همدیگر می باشد.

کنترل دستیابی رسانه (mac) : از وظایف دیگر کارت شبکه پیاده سازی مکانیزم Mac می باشد که پروتکل لایه پیوند-داده از آن برای منظم کردن دستیابی به رسانه شبکه استفاده می کند. ماهیت مکانیزم Mac مورد استفاده به نوع پروتکل این لایه بستگی دارد.

روند نصب یک کارت شبکه، شامل قراردادن کارت داخل کامپیوتر، پیکربندی کارت برای استفاده از منابع سخت افزاری مناسب، و نهایتا نصب درایور کارت می باشد که بسته به توانایی ها و نوع کامپیوتر از نظر قدیمی یا جدید بودن این پروسه می تواند بسیار ساده و یا بسیار پر دردسر باشد.

توجه: قبل از لمس کردن قطعات داخلی کامپیوتر یا درآوردن کارت شبکه از بسته محافظ مخصوص آن، دست خود را با ورقه فلزی دور منبع تغذیه کامپیوتر تماس دهید یا اینکه از دستکش های مخصوص استفاده کنید تا بدلیل تخلیه الکترواستاتیکی به قطعات آسیبی وارد نشود.

برای نصب فیزیکی یک کارت شبکه

– 1کامپیوتر را خاموش کنید. اگر زمانی که کامپیوتر روشن است کارت شبکه ای را داخل یکی از اسلات های روی مادربورد وارد کنید، کارت شبکه خراب می شود، همچنین رها شدن تصادفی یک پیچ یا هر جسم فلزی دیگر روی مادربورد، در صورتی که کامپیوتر روشن باشد می تواند باعث صدمات جدی شود.

– 2 کیس کامپیوتر را باز کنید. برای اینکار پیچ های مربوط به در آنرا باز کنید و به آرامی و در صورت نیاز با کمی جلو و عقب کردن، در را بردارید. در بسیاری از سیستم های جدیدتر از پیچ هایی استفاده شده است که به راحتی و بدون پیچ گوشتی قابل باز و بسته کردن هستند.

– 3قبل از انتخاب کارت باید بررسی کنید که چه اسلاتی روی کامپیوترتان خالی است. کارت های شبکه هم از نوع آیزا ISA و هم از نوع PCI در بازار وجود دارند. برای کارهای عادی استاندارد آیزا می تواند جوابگو باشد ولی امروزه کارت های شبکه PCI جای نوع آیزا را گرفته اند. و استفاده از آنها متداول تر است و برای اتصال کامپیوتر به یک شبکه Fast Ethernet با انواع دیگر شبکه های 100 مگابیت در ثانیه ای مناسب ترند.
– 4پشت کیس کامپیوتر برای هر اسلات خالی یک پوشش فلزی وجود دارد که برای محافظت از اسلات ها طراحی شده است. پوشش اسلات مورد نظر را در بیاورید تا بتوانید کارت را به راحتی داخل اسلات وارد کنید.

– 5 لبه کارت را داخل اسلات خالی وارد کنید و با کمی فشار کاملا جا بیاندازید.

– 6با استفاده از پیچ پوشش اسلاتی که قبلا باز کردید، کارت را به کیس پیچ کنید تا کارت محکم و مطمئن در اسلات قرار گیرد. بعضی از تکNASین های شبکه این مرحله را انجام نمی دهند و نتعاقبا دچار مشکل می شوند.

دلیل آنست که چون کارت شبکه درجای خود محکم نیست، یک تکان کوچک کابل شبکه می تواند آنرا از جا دربیاورد و گاهگاهی مشکلاتی درشبکه بوجود آورد که تشخیص آن بسیار مشکل است.

– 7 در کیس کامپیوتر را در جای خود بگذارید و ببندید.

    نکته:
بهتر است قبل از بستن در کیس، کارت شبکه را با متصل کردن آن به LAN آزمایش کنید چون اصولا اجزائی که جدید نصب می شوند در وهله اول درست کار نمی کنند و نیاز به نصب یا پیکربندی مجدد دارند.

روندی که برای نصب کارت شبکه توضیح داده شد برای نصب کارت در اسلات های استاندارد کامپیوترهای رومیزی است. در صورتی که از یک کامپیوتر کیفی Laptop استفاده می کنید، کارت شبکه به صورت یک PC Card می باشد و به راحتی از خارج کامپیوتر به داخل اسلات PC Card که کنار کامیپوترهای کیفی قرار دارند، جا می گیرد.
پیکربندی یک کارت شبکه در واقع پیکربندی آن برای استفاده از یکسری منابع سخت افزاری می باشد که این منابع در اینجا معرفی می شوند:
درخواست های وقفه IRQ : یکسری خطوط سخت افزاری وجود دارند که ابزارهای جانبی از آنها برای جلب کردن توجه پردازنده به خود استفاده می کنند.

آدرسهای پورت خروجی/ورودی I/O: این آدرس ها مکان هایی از حافظه هستند که توسط دستگاهها و ابزارهای خاصی برای تبادل اطلاعات با بقیه اجزای کامپیوتر، مورد استفاده قرار می گیرند.
آدرس های حافظه : این نواحی حافظه فوقانی توسط دستگاهها و سخت افزارهای خاصی برای نصب یک بایوس BIOS تک منظوره مورد استفاده قرار می گیرد.
کانال های دستیابی مستقیم به حافظه DMA : این کانال ها، مسیرهای سیستمی هستند که توسط قطعه های سخت افزاری متفاوت برای تبادل اطلاعات با حافظه مورد استفاده قرار می گیرند.
کارت های شبکه معمولا از آدرسهای حافظه یا DMA استفاده نمی کنند ولی امکان آن وجود دارد . هر کارت شبکه ای برای برقراری ارتباط با کامپیوتر نیاز به یک IRQ  و آدرس پورت I/O دارد.
در صورتیکه هم کارت شبکه و هم کامپیوتر شما از استاندارد وصل و بازی Plug and Play  پشتیبانی کنند، روند پیکربندی منابع سخت افزاری بطور خودکار انجام می شود. کامپیوتر کارت شبکه را تشخیص می دهد، منابع آزادی را به آن اختصاص می دهد و برای استفاده پیکربندی می کند.
اما به هر حال یک تکنسین شبکه باید اطلاعات بیشتری در این زمینه داشته باشد چون مواردی پیش می آید که مثلا کارت شبکه ای از استاندارد وصل و بازی پشتیبانی نمی کند یا اینکه این استاندارد روی یک کارت دیگر آنطور که انتظار می رود درست کار نمی کند. یکی از دلایلی که باعث می شود کامپیوتری نتواند درست با شبکه ارتباط برقرار کند، پیکربندی نادرست کارت شبکه می باشد ، بنابراین مهارت در رفع اشکال چنین وضعیتی بسیار مهم است.
برای اینکه یک کارت شبکه یا هر کارت سخت افزاری دیگری بتواند با کامپیوتری که در آن نصب شده است ارتباط برقرار کند، سخت افزار یعنی همان کارت و نرم افزار یعنی همان درایور کارت باید هر دو طوری پیکربندی شده باشند که از منابع یکسانی استفاده کنند. قبل از استاندارد وصل و بازی، برای تضمین این مسئله باید اول کارت شبکه طوری تنظیم و پیکربندی می شد که از یک وقفه IRQ و پورت I/O معینی استفاده کند و بعد باید درایور کارت را طوری پیکربندی می کردید که از همان منابع استفاده کند.
در صورتی که تنظیمات کارت شبکه و درایور آن یکی نباشد، مانند این می باشد که در یک مکالمه تلفنی شماره اشتباهی گرفته شود، کارت شبکه با کسی که انتظار دارد صحبت نمی کند. علاوه بر این اگر کارت شبکه طوری پیکربندی شود که از منابع کارت یا قطعه دیگری استفاده کند، هردوی آنها باهم تداخل پیدا می کنند و نمی توانند کار کنند.
در کارت های شبکه قدیمی، برای تنظیم و پیکربندی منابع سخت افزاری باید از تنظیمات جامپرها و یا سوئیچ های DIP ی که روی آنها وجود دارد استفاده شود و اینکار باید قبل از قرار دادن کارت روی مادربورد انجام شود.
در واقع اگر تنظیماتی که انجام داده اید به هر صورتی نادرست باشد، باید کارت را دربیاورید، تنظیم کنید و دوباره جابزنید.
همراه کارت های جدید نرم افزار  کمکی وجو دارد که کارخانه تولید کننده برای تنظیم منابع کارت، ارائه می کند، در این صورت اگر زمانی بین دو قطعه سخت افزاری تداخل conflict بوجود آید رفع آن بسیار ساده تر است. همراه کارت های با ویژگی وصل و بازی امروزی هم چنین نرم افزاری وجود دارد، اما شما به آن نیازی نخواهید داشت، مگر اینکه کامپیوترتان از این استاندارد پشتیبانی نکند.
در صورتی که قطعات سخت افزاری و تجهیزات کامپیوترتان قدیمی باشند، تعیین منابع مناسب و آزاد برای کارت شبکه، احتمالا باید بصورت سعی و خطا انجام بگیرد. کارت های قدیمی تر نسبتا دارای تنظیمات محدود تری هستند، اما کارتهای جدیدتر دارای تنظیمات بیشتری هستند و در صورتی که از سیستم عامل جدیدی مثل ویندوز XP و95 و98 و 2000 یا ویندوز ME استفاده کنید، ابزار بهتری برای رفع تداخل های سخت افزاری خواهید داشت.
برنامه Device Manager تمام تنظیمات مربوط به منابع قطعت موجود در کامپیوتر را لیست می کند و حتی اگر قطعه ای دچار تداخل منابع شده باشد شما را می تواند مطلع کند. بدین صورت می توانید از این ابزار برای تشخیص قطعه ای که کارت شبکه شما با آن تداخل دارد و نهایتا منابع، استفاده کنید.



  خدمات شبکه

    شبکه چیست؟
شبکه (به انگلیسی: Network) در ساده ترين حالت خود شامل دو رايانه متصل به هم به وسيله يك كابل است به گونه اي كه بتوانند از داده ها به طور مشترك استفاده كنند .     همين شبكه ساده ، منشا تمام شبكه ها ، صرف نظر از كيفيت پيچيدگي آنها مي باشد.
با قدرت امروز کامپیوترهای شخصی ما چرا از شبکه استفاده می کنیم؟ افزایش بهروری و کاهش هزینه ها .
شبکه های کامپیوتری به وسیله راه های زیر ما را به این اهداف می رسانند.
(1 اشتراک اطلاعات و داده ها (به طور مثال حساب مربوط به مشتریان بانک
(2 اشتراک سخت افزار و نرم افزار ها (مثل اشتراک چاپگر یا برنامه واژه پرداز
(3 مدیریت و پشتیبانی مرکزی (نظارت مستقیم و مرکزی بر روی اطلاعات و کارکنان    البته شبکه ها میتوانند کارهای دیگر ازقبیل انتقال پیام ، تصویر و غیره را انجام دهند ولی بیشترین کاربرد اشتراک اطلاعات و به روزرسانی داده ها در شبکه کامپیوتری می باشد البته مسئله امنیت در شبکه ها نیز به خودی خود قابل اهمیت می باشد به طور مثال اگر قرار بود اطلاعات از طریق دیسکت منتقل می شد ممکن بود دیسکت گم شود دزدیده شود و حتی خراب شود در ضمن در شبکه های بزرگ مثل شبکه بانکها چه قدر طول می کشید تا این دیسکت از آن سوی کشور به سوی دیگری برده شوده حال که به اهمیت وجود شبکه های کامپیوتری پی بردیم به بحث درباره انواع شبکه از لحاظ وسعت ، شکل ، کاربرد می پردازیم .

 ● دو نوع اصلی شبکه ها LAN و  WAN
شبکه ها کامپیوتری را از لحاظ اندازه و عملکرد به دو گروه اصلی تقسیم میکنند .(البته گروه های دیگری نیز وجود دارد ) گروه اول LAN (local area network) به شبکه های محلی اطلاق میشوند که به حوزه جغرافیایی مثل ساختمان ، شهر و غیره محدود میشوند ولی در گزوه دوم WAN (wide area network) به منطقه جغرافیایی محدود نمیشود در این گروه از شبکه ها کامپیوتر ها و قطعات از نقاط مختلف دنیا به یکدیگر وصل شوند حتی این شبکه میتوانند ازچندین LAN تشکیل شده باشند مثل اینترنت که یک نوع شبکه نامحدود می باشد .
شبکه WAN
▪ شبکه LAN
البته در این میان تقسیم بندی های دیگر نیز وجود دارد که از جمله مهم ترین آنها میشه به شبکه های شهری یا MAN نیز اشاره کرد .

Local Area Network (LAN)
Wide Area Network (WAN)
Metropolitan Area Network (MAN)
Storage Area Network (SAN)
System Area Network (SAN)
Server Area Network (SAN)
Small Area Network (SAN)
Personal Area Network (PAN)
Desk Area Network (DAN)
Controller Area Network (CAN)
Cluster Area Network (CAN)

● پیکربندی شبکه
شبکه ها عموما ازقطعات و اجزایی تشکیل شده اند که وظایف به خصوصی را انجام می دهند.
Servers کامپیوترهایی که اشتراک منابع (shared resources)  را برای کاربران فراهم میسازند یا به عبارت ساده تر کامپیوترهایی که به ارائه خدمات درشبکه می پردازند .
Clients کامپیوترهایی که از منابعی (Resources) که Server آماده ساخته استفاده می کنند .
Media   به سیم هایی که مسئول ارتباط فیزیکی شبکه هستند .
Shared data  فایل هایی که توسطServer در کل شبکه به اشتراک گذاشنه می شوند یا به عبارت دیگر فایل هایی که توسط Server برای استفاده Client آماده میشود.
Shared printers and other peripherals   به منابع (Resources) اضافی که توسط Server فراهم می شود مثل چاپگر یا هر وسیله ی جانبی دیگر.
Resources هر سرویس یا وسیله ای مثل فایل ، چاپگر و …. که برای عضوهای شبکه قابل دسترسی باشد .
شبکه ها از اجزای مختلفی تشکیل شده اند :
شبکه ها از لحاظ نوع منطقی و کار به ۲ دسته عمده تقسیم می شوند :
▪ Peer-to-peer networks
▪ Server-based networks
▪ Peer-to-peer networks
▪ Server-based networks
این نوع تقسیم بندی فقط از لحاظ منطقی( نرم افزاری ) فقط مورد بررسی قرار میگرد و هیچ گونه ارتباطی به حالت فیزیکی ندارد به همین دلیل تشخیص آن فقط با دیدن نوع ارتباط کامپیوتر ها مشخص میشود و نمیتوان با دیدن اجزای ظاهری یک شبکه نوع آن را مشخص کرد . تفاوت میان این دو نوع شبکه بسیار مهم میباشد زیرا هر کدام دارای قابلیت هایی مخصوص به خود میباشند که به معرفی اجمالی بعضی از قابلیت ها می پردازیم.
▪ Peer-to-Peer Network
در شبکه های Peer-to-Peer هیچ گونه سرور ( Server ) اختصاصی وجود ندارد و هیچ گوته سلسله مراتبی وجود ندارد در نتیچه تمام کامپیوتر ها از لحاظ دسترسی به اطلاعات با هم برابر می باشند هر کامپیوتر هم وظیفه Client و هم وظیفه Server را با هم به عهده دارد .
نام دیگر این شبکه “workgroup” میباشد این نوع شبکه برای شبکه ها کوچک و کمتر از ۱۰ کامپیوتر مناسب است درست کردن این نوع شبکه آسان و ازآ نجایی که احتیاج به سرور و تجهیزات قدرتمند ندارند معمولا از لحاظ هزینه ارزانتر از شبکه های Server-based میباشند البته این نوع شبکه ها به علت عدم وجود مدیریت مرکزی از امنیت بالایی برخوردار نیستند همچنین بیشتر برای محیط هایی که تعداد کامپیوتر ها محدود میباشد مناسب است .
▪ Server-based Network
بیشتر برای شبکه هایی با تعداد کامپیوتر های بالای ۱۰ تا به کار می روند در این شبکه معولا حداقل یک کامپیوتر قوی وجود دارد که خاصیت فقط سروری دارند و اصلا عمل Client را انجام نمیدهند و آنها فقط مسئولیت تأمین احتیاجات Client ها و حفظ امنیت شبکه ها را به عهده دارند. البته در شبکه هایی با ترافیک بالا بیشتر از یک سرور استفاده میکنند و به هر سرور وظیفه ای خاص (Specialized Servers ) میدهند به طور مثال File and Print Servers  که فقط مسئول مدیریت چاپگر و فایل ها می باشد یا Mail Servers ،  Fax Servers و …

▪ Specialized servers
در این نوع شبکه ها مدیریت مرکزی میباشد به همین دلیل مدیر شبکه میتواند بر تمام منابعی که share شده اند نظارت کند همینطور عمل Backup (عملی کپی برداری از اطلاعات برای بازیابی اطلاعات ) به سادگی انجام میشود زیرا همه اطلاعات و دادها در یک جا جمع شده اند برخلاف peer-to-peer که اطلاعات در کامپیوتر های مختلف پخش بودند.
این نوع شبکه باز هم به علت وجود یک مدیریت مرکزی از لحاظ امنیتی بسیار قوی تر ازPee-to-Peer میباشد در ضمن این نوع شبکه میتوانند هزاران کاربر داشته باشند وهمین طور کاربران معمولا به سخت افزار های قوی از قبیل hard disk با ظرفیت بالا احتیاج ندارند زیرا اطلاعات خود را در سرور ذخیره می کنند.

 سیستم های ذخیره سازی انبوه داده

در عصر فرا صنعتی اطلاعات ارزشمند ترین سرمایه سازمانهاست . بنابراین با گسترش حجم آنها نگهداری و مدیریت صحیح آن از اهمیت فوق العاده زیادی بر خوردار است .  ابزارهای قدیمی ما را مجبور به استفاده از سخت افزارهای منفرد کرده و ارتقاء آنها بدون ایجاد اختلال در شبکه امکان پذیر نبود و همچنین هر گونه گسترش در سیستم زمان زیادی لازم داشت و مدیران شبکه مشکلات فراوانی در خصوص مدیریت این سیستم ها داشتند .

لذا تولید کنندگان تجهیزات ذخیره سازی  کاهش زمان و قیمت این تجهیزات را با رعایت مدیریت قوی و تمرکز ذخیره سازی مد نظر قرار داده و اقدام به تولید تجهیزات کار آمد نموده اند . لازم به ذکر است مه به غیر از روشهای ذخیره سازی مستقیم ،بقیه روشها بر پایه شبکه و نیازمند اتصال به شبکه  TCP/IPو یا شبکه اختصاصی SAN می باشد.

روش های مختلف ذخیره سازی

ذخیره سازی مستقیمDirect Attached Storag(DAS) : دیسک های زیر سیستم در این روش ، مستقیما” به یک یا چند آداپتور گذرگاه اصلی (Host Bus Adapter) HBA متصل می گردند . لازم به ذکر است که HBA یا آداپتور گذرگاه اصلی ، گذرگاهی جهت اتصال مستقیم دستگاه های جانبی به کامپیوترها ، سرورها و یا تجهیزات اصلی است . از آنجاییکه در روش DAS داده ها مستقیما” از سرورها دریافت می شود ، به آن ذخیره سازی به مرکزیت سرور و یا server – centric storage نیز گفته می شود.

ذخیره سازی متصل به شبکه Network Attached Storag(NAS) : سرور NAS ، وسیله ای که آرایه دیسک هایی که به آن متصل است را انتظام بخشیده و حجم دیسک های مذکور را تحت پروتکلهایی از شبکه همانند CIFS ، HTTP و NFS ، برای کلیه تجهیزات موجود قابل دسترسی و استفاده می نماید .

شبکه ذخیره سازی(SAN) Storag Area Network : شبکه SAN ، شبکه ای مستقل و مخصوص ذخیره سازی می باشد . این شبکه از اتصال سرورها به انواع نوارها و دیسک های مخصوص ذخیره سازی (از طریق سوییچها و هابها) تشکیل می گردد . شبکه های SAN بسیار ساده ، انعطاف پذیر و قابل گسترش بوده و به راحتی می توان داده های بسیار حجیم را تحت این شبکه منتقل نمود . در این روش از پروتکلهای زیر استفاده می شود.

شبکه ذخیره سازی(SAN)

شبکه ذخیره سازی (SAN) نام شبکه مخصوصی است که ارتباط میان هاست ها و ذخیره سازها را برقرار می سازد . اتصال میان تجهیزات در SAN ، بیشتر به وسیله ی فیبرهای نوری و سوییچ های Fiber Channel انجام می پذیرد . لازم به  ذکر است که یک ذخیره ساز می تواند شامل یک دیسک و یا آرایه ای از دیسک ها باشد و کلیه ذخیره سازهایی که که به SAN متصل شوند می توانند در دسترس تمامی سرورها قرار گیرند در حقیقت SAN شباهت زیادی با LAN دارد با این تفاوت که LAN از کامپیوترها ، سرورها  ، پرینترها و ایستگاه های کاری (Work Station) تشکیل می شود ولی SAN متشکل از سرورها و ذخیره سازها است .

سیستم های ذخیره سازی به دو گروه زیر تقسیم می شوند
الف) دستگاه های مبتنی به دیسک (Disk-Based)

از این سیستم ها به عنوان ذخیره ساز اصلی (Primary Storage) استفاده می شود .

دستگاه های NAS و SANاین خانواده با استفاده از سیستم های Raid بر روی دیسک های متعدد علاوه بر افزایش ضریب امنیت اطلاعات بر سرعت عملیات خواندن و نوشتن می افزاید . از طرف دیگر این کاهش بار عملیات ILO در سرورها باعث افزایش توان پردازش می شود . دستگاه های Disk Library یکی دیگر از انواع سیستم های مبتنی بر دیسک می باشند ، که برای Backup گیری درسیستم های چند لایه استفاده می گردد .

    دستگاه های مبتنی بر Tape  :

ظرفیت بالای ذخیره سازی به همراه ماندگاری بالا و هزینه پایین این سیستم ها باعث شده که سال های طولانی از این مدیا به عنوان بهترین وسیله آرشیو سازی استفاده نمایند . سیستم های مبتنی بر Tape دارای دو نوع Tap Library و Tape Auto Loader  می باشند .

شرکت مهندسی مفتاح رایانه افزار با تکیه بر سرمایه انسانی خود که متشکل از مهندسین کارآزموده و با تجربه در این حوزه می باشند آمادگی خود را جهت ارایه راه کارهای متناسب با نیاز مشتریان اعلام می نماید . iSCSI : نوعی پروتکل شبکه است که مخصوص لایه ی Transport مدل OSI شبکه می باشد و تحت شبکه های TCP/IP عمل می کند .

برای استفاده از این پروتکل ، یک شبکه ارزان قیمت نیز اکتفا کرده و نیازی به تجهیزات گران قیمت و فیبرهای نوری نیست . کلیه تجهیزات متصل به شبکه که دارای IP باشند می توانند برای دسترسی به ذخیره سازها از این پروتکل نیز استفاده نمایند.

FCIP این پروتکل شبکه های SAN را تحت یک شبکه بر پایه IP  قابل دسترسی می نماید و برای دسترسی به ذخیره سازهایی که در شبکه SAN موجود هستند قابل استفاده است.

    نكته هاي مربوط به مديريت سرور CD
پس از اينكه سرور CD  به صورت اوليه پيكربندي شد، مي توانيد جهت انتخاب و مديريت وسيله از برنامه خدماتي مديريت سرور استفاده كنيد. مديريت سرور CD معمولاً از طريق راه اندازي نرم افزار مديريت از كامپيوتر شخصي مدير شبكه صورت مي گيرد. نرم افزار مديريت بصورت خودكار شبكه را براي سرورهاي CD جستجو مي كند و سپس صفحه نمايش اصلي ظاهر مي شود. سرورهاي CD متصل شده به شبكه را مشاهده خواهيد نمود. سوري را كه مي خواهيد دسترسي داشته باشيد با كليك نمودن متمايز سازيد. پس از اينكه سرور CD انتخاب شد، پوشه ها و image هاي cd از يك كابينت انتخاب شده ليست خواهند شد.

مديريت image
هدف اصلي يك سرور CD ايجاد image ها از CD ها در يك درايو ديسك سخت اصلي و سپس فراهم نمودن امكانات لازم براي كامپيوتهاي شخصي بر روي شبكه جهت استفاده از اين image هاي cd مي باشد – در واقع تعويض يك CD jukebox مي باشد. در نهايت بايد image هاي CD را ايجاد كنيد، اين image ها را مديريت نماييد و اجازه دهيد تا ساير كامپيوترهاي شخصي بر روي شبكه از اين image ها استفاده كنند. جهت انجام اينكار بايد از برنامه خدماتي مديريت سرور cd استفاده كنيد و بايد نرم افزار سرويس گيرنده را بر روي كامپيوترهاي شخصي كه سرور CD را دسترسي دارند نصب نماييد.

    كابينت ها
Image هاي CD را مي توانيد در پوشه هاي سرور CD سازمان دهيد و ذخيره سازيد. نمي توانيد كابينت ها را حلقه اي كنيد – يعني، يك كابينت را نمي توانيد در كابينت دگيري قرار دهيد.

    مفاهيم Storage Area Network يا SAN
اكثر شبكه هاي كوچك تا متوسط از اصول ذخيره سازي مبتني بر سرور  sanتي استفاده مي كنند. يعني ذخيره سازي بر روي سرورها كامپيوترهاي شخصي يا وسايل ذخيره سازيصورت مي گيرد. در حاليكه درك اين روش ساده و پياده سازي آن آسان است حجم بسيار زياد داده هاي در حال حركت بر روي رسانه شبكه مي تواند مشكلاتي را براي عمليات ذخيره سازي خصوصاً سرعت ذخيره سازي ايجاد كند – مشكلي كه با توسعه شبكه بدتر مي شود.
تعدادي از شبكه ها سرعت ذخيره سازي بهتري را از طريق تكنيكهاي load-balancing و aggregation ارائه مي دهند. بعلاوه در صورت غير فعال شدن يك يا چند اتصال سرور هنوز قابل دسترسي خواهد بود. روش ديگر استفاده از server clustering است كه چندين سرور را مي توانيد جهت ايجاد يك سرويس با يكديگر aggragate نماييد.
اما هنوز شبكه هاي بزرگ سه مشكل ذخيره سازي دارند: بانك هاي اطلاعاتي اشتراكي برنامه كاربردي ، برنامه هاي كاربردي بسيار فعال و تقاضاهاي دسترسي بالا. يك بانك اطلاعاتي اشتراكي برنامه كاربردي چندين نوع برنامه كاربري را از طريق اطلاعات عمومي پشتيباني مي كند. زمانيكه بانكهاي اطلاعاتي اشتراكي برنامه كاربردي كه در چندين سرور توزيع شده اند استفاده مي شوند، بانك اطلاعاتي نيز بايد توزيع شود كه اين مي تواند مشكل همگون سازي بانك اطلاعاتي را در برداشته باشد. برنامه هاي كاربردي بسيار فعال مي توانند مشكل مشابه اي را ايجاد كنند.
اكثر شركتها تعدادي برنامه كاربردي اصلي دارند كه تمامي كاربران حتماًنبايد از آنها استفاده كنند. اغلب فعال بودن و عملياتي بودن اينگونه برنامه هاي كاربردي بسيار مهم مي باشد. با تقسيم بار كاري بر روي چندين سرور، مشكل بانك اطلاعاتي را خواهيم داشت. تقاضاهاي دسترسي بالا مشكل مهم ديگري مي باشد. يك سرور احتمال دارد كه بتواند كل بار كاري ذخيره سازي را متحمل شود،اما نمي تواند عدم خرابي و متوقف شدن سخت افزار و نرم افزار را تضمين كند. ايندو سرور بايد همگون سازي شوند كه در اين حالت به مشكل بانكهاي اطلاعاتي اشتراكي باز مي گرديم.

    درك SAN
توسعه دهندگان شبكه اين مشكل را از طريق يك Storage Area Network يا SAN رفع نموده اند. يك SAN يك شبكه مجزا براي سرورها و وسايل ذخيره سازي است كه در كنار LAN قرار مي گيرد و از طريق سوئيچهاي با سرعت بالاي اختصاصي dubbed storage servers متصل مي شود.
حتي مي توانيد داده ها را بدون پردازش در يك سرور ميزبان بين وسايل SAN انتقال دهيد. SAN ها يك مكانيزم any-to-any انعطاف پذير را جهت دسترسي به چندين منبع ديسك براي سرورها فراهم مي سازند. اين يك نوع تكنولوژي به اشتراك گذاري ديسك است كه خارج از سرور صورت مي گيرد در قسمت san هر سرور به يك زير بناي سوئيچينگ متصل مي باشد كه به آرايه هاي ذخيره سازي مجزا تنظيم شده بعنوان گره ها بر روي SAN دسترسي دارند.
يك SAN معمولاً از سرورهاي متصل از طريق يك كارت آداپتور رابط SAN كه يك رابط ديسك استاندار را شبيه سازي مي كند تشكيل مي شود. بعلاوه يك SAN وسايل ذخيره سازي و پل ها و multiplexer ها را نيز شامل مي باشد كه تمامي اين وسايل از طريق سوئيچ هاي Fibre channel به شبكه متصل مي شوند. همانند LAN ها و WAN ها، سوئيچها استخوانبندي تمامي وسايل را فراهم مي سازند كه يك يا چند سويچ بعنوان يك Fiber Channel Switching Fabric عمل مي كنند.
SAN Switch Fabric اتصال هزاران گره را با پشتيبان ذخيره سازي فراهم مي سازد.

    مديريت SAN
در رابطه با مديريت SAN ، مديران SAN بايد بتوانند تمامي ابزارها و سيستم هايي را كه براي LAN ها و WAN ها استفاده مي كنند براي SAN نيز استفاده نمايند. يعني بايد از وسايل SAN كه از طريق SNMP يا وب قابل مديريت مي باشند استفاده شود.
اين وسايل بايد Telnet را نيز پشتيباني كنند. تمامي اين ابزارهاي مديريتي بايد بتوانند اطلاعات مربوط به وضعيت وسيله، درجات اجر، تغييرات پيكربندي و توپولوژي داده هاي آرشيو شده را فراهم سازند. تعدادي از وسايل SAN ابزارهي بهينه سازي و بهتر نمودن اجراي شبكه را نيز عرضه مي كنند.
در شبكه هاي FC-AL ،هاب FC اطلاعات مديريت براي تمامي وسايل موجود در حلقه را فراهم مي سازد اما هاب نمي تواند در رابطه با وسايل خارج از حلقه گزارش تهيه كند. البته زمانيكه حلقه ها به يك Switching fabric متصل مي باشند، مديريت و تشخيص خطاهاي راه دور براي تمامي وسايل ممكن مي شود.
در ویندوزسرور 2008 از روشهای ذخیره سازی زیر می توانیم استفاده کنیم.
1-Direct Attached Storage (DAS)
2-Network Attached Storage (NAS)
3-Storage Area Network (SAN)
در این مقاله به بررسی روش ذخیره سازی DAS می پردازیم و در مقالات آتی NAS و SAN را بررسی خواهیم کرد.
DAS  یا Direct Attached Storage ساده ترین سیستم دخیره سازی اطلاعات است به این صورت که سخت افزار لازم برای انجام این کار بر روی کامپیوتر سرور مورد نظر متصل می گردد و اطلاعات به وسیله آن ذخیره سازی می گردد. مانند مجموعه هاردهای اینترنال در یک کیس یا سیستمهای Raid که درون Rack قرار گرفته و از طریق SCSI Controller یا Fiber Channel به سرور مورد نظر متصل می گردند.
این روش به دلیل اتصال مستقیم، دارای سرعت بالا و سادگی نصب و استفاده است. ولی اشکالی که بر آن وارد است آن است که اگر چه سرعت بالایی دارد ولی ممکن است در حالیکه فضای DAS روی بعضی سرورها پر شده باشد، فضای زیادی روی سرورهای دیگر خالی باشد. شکل زیر این موضوع را به خوبی نمایش می دهد.

کاربردهای سیستم DAS:
با توجه به مطالبی که در بالا گفته شد، از DAS فقط در جایی استفاده می شود که نیاز به سرعت بالا در انجام عملیات وجود داشته باشد، از جمله سرورهای زیر ساخت شبکه نظیر  DNS، DC ،  DHCPو همچنین MAIL Server و Web Server ها.
در ویندوز سرور 2008 برای مدیریت DAS از ایزارهایی نظیر برنامه Disk Management  و همچنین ابزار خط فرمانی diskpart.exe  استفاده می شود.

ترجمه:

A storage area network (SAN) is a dedicated network that provides access to consolidated, block level data storage. SANs are primarily used to make storage devices, such as disk arrays, tape libraries, and optical jukeboxes, accessible to servers so that the devices appear like locally attached devices to the operating system. A SAN typically has its own network of storage devices that are generally not accessible through the local area network by other devices. The cost and complexity of SANs dropped in the early 2000s to levels allowing wider adoption across both enterprise and small to medium sized business environments. A SAN does not provide file abstraction, only block-level operations. However, file systems built on top of SANs do provide file-level access, and are known as SAN filesystems or shared disk file systems.    

ذخیره سازی شبکه(سان) یک شبکه اختصاص داده شده فراهم میکند.     که دسترسی به تثبیت، بلوک سطح ذخیره سازی داده ها می باشد. SANS در درجه اول مورد استفاده قرار گیرد برای ساختن دستگاه های ذخیره سازی، مانند آرایه دیسک ، کتابخانه های نوار، و jukeboxes نوری، در دسترس به سرورهای به طوری که دستگاه ماننددستگاه های محلی متصل به سیستم عامل به نظر می رسد.SAN  به طور معمول تا شبکه خود را از دستگاه های ذخیره سازی که به طور کلی از طریق شبکه های محلی توسط سایر دستگاها در دسترس نیست.
هزینه و پیچیدگی بدون کاهش یافته است در اوایل 2000s به سطح اجازه می دهد تصویب گسترده تر در سراسر هر دو شرکت های کوچک و به محیط های کسب و کار متوسط.
SAN انتزاع فایل ، فقط عملیات بلوک در سطح ارائه نمی دهد. با این حال ، سیستم های فایل ساخته شده در بالا ازSANS، ارائه سطحدسترسی فایل،و به عنوان  فایل سیستمهای  SAN  یا سیستم فایل به اشتراک گذاشته دیسک شناخته می شود.
منابع :

فروش سرور hp

San , nas  نویسنده وردان وکیلی امیر حسین فیروز

مقدمه ای بر سیستم های معمول ذخیره سازی san , das , nas تالیف مهدی قلعه نویی (اداره کل فنی سیاسی)

سیستم های ذخیره سازی تحت شبکه، تالیف محمد حسین آشفته

2 دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

× چگونه می‌توانم به شما کمک کنم؟