چگونگی دستیابی به نرخ به روز رسانی صفحه نمایش 144 هرتزی و بالاتر با استفاده از کابل های مختلف
در این مقاله تفاوت های میان انواع پورت های نمایش ارائه شده است. این مطالب می تواند در انتخاب بهترین گزینه از میان آنها به شما کمک کند.
اکثر مانیتورهای موجود دارای محدوده های ورودی متفاوتی هستند و PC یا لپ تاپ شما نیز توانایی پشتیبانی از خروجی های متفاوت را دارد، بنابراین تصمیم گیری در مورد آنکه کدام گزینه می تواند بهترین انتخاب باشد، دشوار خواهد بود. در اکثر اوقات ممکن است بتوانید با استفاده از هر نوع کابلی که در اطرافتان پیدا می کنید، کارهای خود را انجام دهید. اما این حالت مربوط به شرایط عادی است و در حالاتی که نیاز به موارد ویژه ایی نظیر انتقال صوت، وضوح تصویر یا نرخ رفرش بالاتری وجود داشته باشد نمی تواند پاسخگوی نیازها باشد و نیاز خواهد تا کابل مورد نظر خود را با توجه و اطلاعات بیشتری تهیه کنید.
بنابراین در این مقاله تفاوت میان انواع اتصالات مختلف و موارد مصرفی آنها در سناریوهای مختلف بررسی شده اند. این امر به منظور کمک به شما در امر تصمیم گیری بهتر بوده است. همچنین در همین مقاله، بهترین اتصالات و کابل های لازم برای به دست آوردن نرخ رفرش 144 هرتز نیز ارائه شده است.
انواع اتصالات مربوط به پورت نمایش شامل موارد زیر هستند:
- HDMI : سیگنال صوتی و تصویری، بهترین گزینه برای اتصال تلویزیون به کامپیوتر.
- DVI: فقط ویدیو، گزینه ایی مناسب برای سیستم های قدیمی یا برای نرخ رفرش 144 هرتز در 1080p .
- پورت نمایش(DP): بهترین کانکتور برای سیگنال صوتی و تصویری و می تواند 144Hz تا 4K را انتقال دهد.
- VGA: اتصال قدیمی، در حالتی استفاده می شود که هیچ چیز دیگری در دسترس نباشد.
- USB-C : جدیدترین نوع اتصال با قابلیت انتقال صوت، تصویر، داده و توان الکتریکی( مناسب برای شارژ). این نوع بهترین گزینه برای اتصال لپ تاپ به شمار می رود.
HDMI : بهترین گزینه برای اتصال تلویزیون به کامپیوتر.
HDMI یا رابط چند رسانه ای با کیفیت بسیار بالا، یکی از رایج ترین اتصالات به شمار می رود و احتمالا این نوع رابط را بر روی دستگاههای مختلف نظیر TV، تبلت، لپ تاپ و کنسول های بازی مشاهده کرده اید.
HDMI در میان بسیاری از گزینه های ارتباطی منحصر به فرد است چرا که که قادر است صوت و تصویر غیر فشرده را به صورت همزمان انتقال دهد و این همان دلیلی است که چرا اکثر دستگاههای چند رسانه ایی از این رابط هب عنوان راه حل کابلی برای اتصالات استفاده می کنند. ازمزایای دیگر HDMI می توان به موارد دیگری نظیر HDMI-CEC اشاره کرد. این قابلیت به شما امکان کنترل دستگاه های متعدد با استفاده از یک دستگاه راه دور را می دهد. به عنوان مثال، یک نوار صوتی را به تلویزیون خود از طریق یک پورت سازگار با HDMI-CEC وصل کنید و سپس نوار صوتی را با استفاده از تلویزیون روشن یا خاموش کنید و با یک کنترل از راه دور آن را کنترل کنید.
HDMI از زمان تولید آن در سال 2002 شاهد اصلاحات متعدد بوده است. رایج ترین نسخه آن، که در اکثر دستگاه های مصرفی در حال حاضر استفاده می شود، 1.4 است، اما استفاده از ویژگی جدیدتر و هیجان انگیز آن نسخه 2.0 در حال افزایش است. تفاوت اصلی بین نسخه های 1.4 و 2.0 در مورد پهنای باند در دسترس است. HDMI 1.4 حداکثر دارای پهنای باند 10.2 گیگابیت بر ثانیه است در حالی که HDMI 2.0 سرعت 18 گیگابیت بر ثانیه را پشتیبانی می کند.
به دلیل ظهور محتوای 4K، پهنای باند مهم است. با توجه به پهنای باند محدود HDMI 1.4، فقط 24 فریم در ثانیه با وضوح 4K (3,840 x 2,160) امکان پذیر بود. در حال حاضر، به لطف پهنای باند اضافی موجود در مشخصات 2 ، تا 60 فریم بر ثانیه در رزولوشن 4K امکان پذیر است. همچنین این ویژگی به شما اجازه می دهد از طریق اتصال HDMI 2 ، تصاویر را با نرخ رفرش 144 هرتز و 1080پیکسل (1،920 × 1،080) مشاهده کنید.
عمق رنگ ویژگی دیگری است که مشخصات جدید HDMI 2 از آن پشتیبانی می کند و مزایایی را با استفاده از آن به همراه دارد. در حالی که نسخه 1.4 به رنگ 8 بیتی محدود شده است، HDMI 2 دارای 10 بیت یا 12 بیت است. این ویژگی برای زمانی که محدوده دینامیکی بالا (HDR) محتوا به طور گسترده ای در دسترس باشد مهم است.
HDR را می توان به عنوان نسبت بین روشن ترین و تاریک ترین قسمت های یک تصویر توصیف کرد. به طور معمول، با استفاده از دامنه دینامیکی استاندارد، در انتهای طیف نور، جزئیاتی را از دست می دهید. همین امر سبب می شود جزییات موجود در عکس ها و تصاویر تیره و روشن را از دست دهید. به هر حال HDR طیف وسیعی از جزئیات را در سراسر طیف نور کامل نشان می دهد.
احتمالا از طریق عکسبرداری از HDR استفاده کرده اید. در حال حاضر اکثر گوشی های هوشمند حالت HDR دارند و اساسا عکس های مختلفی را در حالت های مختلف می گیرند و آنها را ترکیب می کنند. از آنجایی که HDR به بخشی از استاندارد Ultra HD تبدیل شده است، برای دریافت مزایای بیشتر می توانید از محتوی Ultra HD Blu-ray انتظارات بیشتری داشته باشید. همچنین از آمازون و Netflix نیز می توان محتوای HDR را نیز پخش کرد.
در اغلب موارد، اگر بخواهید دستگاهی را به تلویزیون وصل کنید، HDMI بهترین و احتمالا تنها گزینه برای این کار خواهد بود. اکثر مانیتورهای PC نیز از ورودی HDMI پشتیبانی می کنند. خبر خوب، آن است که هنگام مقایسه نسخه 1.4 با نسخه 2، نیازی به خرید کابل های جدید ندارید. برای استفاده از مشخصات 2 شما فقط نیازاست تا هر دو دستگاه متصل به کابل با نسخه 2 سازگار باشند. تمام کابل های HDMI چنین کاری را انجام می دهند، و همان طور که قبلا دیدیم ، کابل های HDMI از لحاظ کیفی تفاوتی با هم ندارند.
کابل های HDMI دارای اندازه های مختلف هستند و به سه دسته بزرگ ( نوع A)، متوسط(نوع B) و کوچک ( نوع C ) تقسیم می شوند. معمولا از نمونه های میکرو و مینی این نوع کابل بر روی دستگاه های قابل حمل مانند تبلت ها، دوربین های فیلمبرداری استفاده می شود. همچنین با استفاده از اداپتورهای میکرو و مینی نیز قابلیت اتصال نمونه های بزرگ آن به دستگاههایی که دارای پورت های فیزیکی کوچک هستند نیز وجود دارد.
در برخی از موارد اتصال HDMI موجود بر روی دستگاه یا تلویزیون با نام HDCP یا حفاظت از محتوی دیجیتالی با پهنای باند بالا نیز استفاده می شود که به منظور استفاهد از آن نام کامل آن صورت می پذیرد و ربطی به خود کابل HDMI ندارد. آخرین نسخه HDCP،HDCP 2.2 است که برای محتوای 4K لازم است. اساسا HDCP اجازه اتصال به یک دستگاه پخش کننده مانند پخش کننده بلو ری را با هدف کپی گرفتن از محتوی آن نمی دهد. این نوع شیوه محافظت در برابر کپی مربوط به چند دهه است.
احتمالا متوجه شده اید که تلویزیون Ultra HD/4K جدید شما قابلیت پشتیبانی از HDCP 2.2 را بر روی پورت HDMI دارد، اما این امر لزوما برای همه آنها کار نمی کند. برخی از مدل ها فقط HDCP 2.2 را برای ورودی های HDMI 1 و HDMI 2 پشتیبانی می کنند، بنابراین اگر شما یک پخش کننده Ultra HD Blu-ray جدید مانند پاناسونیک DMP-UB900 یا سامسونگ UBD-K8500 را وصل کنید، مطمئن شوید که از ورودی HDMI صحیح استفاده می کنید.
DP: کیفیت 4K با نرخ رفرش 144هرتز قابلیت انتقال صوت و تصویر
زمانی که HDMI 2 به یک استاندارد تبدیل شد، توانست نسبت به DP وضوح تصویری بالاتری از پشتیبانی کند. DisplayPort 1.2 مدتها قادر بود تا وضوح تصویری 2160*3840 پیکسل را با نرخ 60 فریم بر ثانیه انتقال دهد. این پورت در حال حاضر یکی از رایج ترین پورت های مورد استفاده در مانیتورها و دستگاههای مختلف است و دارای پهنای باند 17.28Gbits/sec است.
نسخه های جدیدتر این پورت یعنی نسخه های 1.3 و 1.4 هر دو دارای نرخ انتقال 25.92 Gbits/sec هستند و به صورت گسترده ایی در حال استفاده هستند. این پورت در نسخه های جدید خود توانسته است با افزایش پهنای باند، از وضوح های تصویری بالاتری همچون 7,680 x 4,320 (8K) پشتیبانی کند.
DisplayPort 1-1.1a قادر به خروجی 144هرتز در 1080 پیکسل است، در حالی که نسخه های 1.2-1.2a می توانند 1440p در 144هرتز را تولید کند، نسخه 1.3 دارای خروجی 120 هرتز در 4K و نسخه 1.4 دارای خروجی 144 هرتز در 4K با استفاده از فشرده سازی جریان صفحه نمایش (DSC)است.
مهمترین قابلیت این پورت دادن خروجی به چند مانیتور مختلف از طریق انتقال مولتی استریم(MST) است. این کار با استفاده از نمایشگرهای سازگار با daisy-chaining موجود بر روی DisplayPort یا از طریق اتصال اسپلیتر DisplayPort MST به خروجی DisplayPort موجود بر روی کامپیوتر یا لپ تاپ قابل انجام است. همچنین در هنگام کار با DP باید به محدودیت های پهنای باند ارائه شده در هر یک از نسخه های آن توجه کرد. مثلا دو مانیتور 1,920 x 1,080 در نسخه 1.2 یا دو مانیتور 3,840 x 2,160 بر روی DisplayPort 1.3+. با این تفاسیر DisplayPort غالبا گزینه ایی مناسب برای اشخاصی است که به دنبال استفاده از چند مانیتور هستند.
یکی دیگر از مزایای این پورت، به دست آمدن نرخ پخش صفحه نمایش از طریق AMD Adaptive-Sync/FreeSync و Nvidia G-Sync است و این همان چیزی است که هر دو شرکت از آن برای پیاده سازی کارت های گرافیک خود استفاده کرده اند. بدین ترتیب این امر به کاهش رفرش صفحه نمایش کمک می کند و گزینه ایی مطلوب برای گیمرها را به ارمغان می آورد.
DVI: 144 هرتز در 1080 پیکسل
DVI مخفف رابط بصری دیجیتال است و یکی دیگر از پورت های رایج بر روی مانیتورها به شمار می رود. DVI دارای سه نوع با نام های DVI-A( سیگنال آنالوگ)، DVI-D( سیگنال دیجیتال) و DVI-I( سیگنال آنالوگ و دیجیتال مجتمع سازی شده ) است. DVI-I و DVI-D دارای نسخه های تک لینک و دو لینک هستند و امروزه نسخه DVI-A آن نیز به شدت غیرمرسوم شده است چرا که از VGA بهتر نیست.
در این گونه کابل ها تفاوت میان تک لینک و دو لینک بر میزان پهنای باندی است که کابل قادر به انتقال و حمل آن است.یک کابل تک لینک DVI-I و DVI-D توانایی انتقال 3.96 Gbit/s را در وضوح 1,920 x 1,200 دارد. از سوی دیگر نمونه دو لینکی این گونه کابل ها از نظر فیزیکی دارای پین های بیشتری هستند و 7.92 Gbit/s را در رزولوشن 2,560 x 1,600 حمل می کنند. علی رغم آنکه DVI همچنان به عنوان یکی از پورت های مرسوم در دنیای مانیتورها شناخته می شود اما اگر به دنبال وضوحی با کیفیت بالا هستید به جای آن از پورت های HDMI یا DP استفاده کنید.
VGA : یک اتصال کابلی قدیمی
VGA قدیمی ترین اتصال بررسی شده در این مقاله محسوب می شود و مربوط به چندین دهه پیش است و تاریخچه به روزگاران مربوط به مانیتورهای سنگین، ضخیم CRT برمی گردد و مخفف آرایه گرافیکی تصویری است و گاهی اوقات به آن اتصال RGB یا D0Sub نیز گفته می شود. این اتصال می تواند از لحاظ فنی خروجی 1,920 x 1,080, را ارائه دهد اما مشکل بزرگ، آنالوگ بودن آن است که در هنگام تبدیل آنالوگ به دیجیتال شاهد افت کیفیت تصاویر تبدیل شده خواهیم بود.
USB Type-C : بهترین اتصال برای لپ تاپ
با انتشار مکبوک 2016، اپل قایق خود را به بیرون پرتاب کرد و تمام اتصالات لپ تاپ خود را با اتصال USB -C جایگزین کرد. این گونه اتصالات به شدت مجبوب هستند چرا که دارای خواصی نظیر پلاگین کامل و برگشت پذیر، سازگاز با پلت فرم های مختلف، قابلیت انتقال صوت، تصویر، داده و نیروی برق است. به همین خاطر می توان انتظار داشت در سال های آتی استفاده از این نوع کابل بیشتر شود.
استفاده ترکیبی از پورت های VGA، DP، HDMI، DVI و USB-C
اکثر مادربردهای امروزی که دارای گرافیم آن بورد و اختصاصی هستند از چند پورت نمایش پشتیبانی می کنند و می توانید یک یا چند مانیتور را به آنها متصل کنید. بنابراین در صورتی که مادر برد دارای دو پورت HDMI و DVI است می توانید یکی از مانیتورها را به پورت DVI و دیگری را به پورت HDMI وصل کنید. همچنین در صورتی که از DP استفاده می کنید یا کارت گرافیک شما قالیت پشتیبانی از انتقال چند استریمی را دارد، می توانید از مانیتورهای daisy-chain DisplayPort و USB-C نیز استفاده کنید.
در صورتی که قصد استفاده از چند مانیتور با یک کیس را دارید، باید پردازنده شما قابلیت پشتیبانی از مدی به نام مد چند مانیتوری ترکیبی را داشته باشد.در بعضی موارد هم نیاز به ارتقاء نسخه BIOS وجود دارد. به هر حال اکثر درایورهای گرافیکی تعبیه شده اینتل که در درون پردازنده های اینتل قرار دارند و با چیپ ست های Intel Q45/G41/G45 و GM45/GL40/GS45 و بالاتر ارائه شده اند توانایی پشتیبانی از مد فوق را دارند.
چگونه به نرخ رفرش 144 هرتز دست یابیم: کدام کابل برای این کار نیاز است؟
- انتخاب اول DisplayPort با قابلیت پشتیبانی از صوت و تصویر
- انتخاب دوم در صورت عدم وجود DisplayPort، و پشتیبانی از تصویر DVI خواهد بود.
- در صورتی که DisplayPort موجود نیست و علاوه بر تصویر نیاز به انتقال صوت بر روی 144 هرتز دارید از HDMI 2.0 استفاده کنید.
به صورت خلاصه به منظور به دست آوردن نرخ تازه سازی صفحه نمایش در 144 هرتز، انتخاب اول و ایده ال استفاده از DisplayPort و نسخه های مختلف آن است که در بالا به آنها اشاره شد. با توجه به آنکه برخی از مانیتورهای قدیمی از پورت DisplayPort پشتیبانی نمی کنند، در صورت عدم موجود بودن این پورت از DVI و HDMI استفاده کنید. هر دوی این کابل ها توانایی پشتیبانی از نرخ به روز رسانی صفحه نمایش در 144 هرتز را با کیفیت 4K دارند و این کار با استفاده از فشرده سازی استریم صفحه نمایش (DSC) انجام می دهند.
توجه داشته باشید به منظور حصول اطمینان از دسترسی به نرخ تازخ سازی 144 هرتز بر روی پورت HDMI باید هم مانیتور و هم کارت گرافیک به پورت HDMI 2.0 دسترسی داشته باشند. در صورتی که از نسخه های قدیمی یعنی HDMI 1.4 استفاده کنید نرخی بالاتر از 120 هرتز با وضوح 1080 پیکسل را به دست نمی آورید. اینجا جایی است که پورت DVI می تواند نرخ 144 هرتز را با همان تجهیزات قدیمی به شما بدهد.
مهم نیست شما چه نوع اتصالی را انتخاب می کنید، بلکه باید اطمینان حاصل کنید که با رفتن به تنظیمات مانیتور خود گزینه های DP 1.2 یا HDMI 2.0 را انتخاب کرده اید ( در صورت پشتیبانی) یا انکه به تنظمیات GPU رفته و سریعترین نرخ به روز رسانی صفحه نمایش را انتخاب کرده اید.